منازعه محمدبن حنفیه با عبداللَّه بن زبیر و ظهور خَشَبیه‏

محمد بن حنفیة معروف به ابن حنفیه، فرزند امام علی‏علیه السلام و مادرش زنی به نام خوله‏ی حنفیه بود. پس از شهادت امام حسین‏علیه السلام جماعتی که عمدتاً جریان سیاسی رادیکال وغالی شیعه بودند، با مرگ یزید و در جنبش مختار، امامت او را در عراق ترویج کردند. جماعتی معروف به کیسانیه مولود این نظریه بود. این مسأله سبب دشمنی سرسختانه‏ی مدعی زبیری خلافت، یعنی عبداللَّه بن زبیر با ابن حنفیه شد؛ چرا که با ظهور مختار او ابن حنفیه را رقیب خود به شمار آورد. در مقاله‏ی حاضری نحوه و زمینه‏های شکل‏گیری دشمنی عبداللَّه بن زبیر با ابن حنفیه، روابط و مواضع سیاسی ابن حنفیه و ظهور جماعت خشبیه در حمایت از ابن حنفیه مورد بررسی قرار می‏گیرد.